Desta vez as campás de Ouzande soaron por Amparo.Onte foise e seguro que o Estado non lle ha dar a medalla ao traballo.
Nós lembrarémola no Prado, abaixada segando co fouciño, levantando patacas, ou cun feixe de herba na cabeza.
Sempre a traballar.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
1 comentario:
Sintovolo, inda que non a coñecin, polo que decides, representa a todas isas mulleres traballadoras da nosa terra que nunca xamais teran recoñecemento. Unha aperta :(
Publicar un comentario